Skip to main content

Herfst

In diepte wil ik ontwaken.
Herfstblad draagt mijn voetafdruk,
Paddestoelen op mijn nagels
Elke ademtocht een wilde storm.

 

Een nieuw, wil ik ontwaken,
Winterslaap om het oude te vervagen
In een krokus te ontstaan.
Een nieuwe maan, een nieuw zelf.

 

Het hoeft niet jong en strak.
Ik streef dat niet, wel wijzer,
Alwetend en zachtmoedig.
Opdat ik liefde uit zal dragen,
Al wat ik aanraak liefde wordt.

 

Stef 2023

 


Meer informatie over Stefanie Korlaar 


Meer gedichten van Stefanie

Verbinding

Vrijheid 

Corona